Een jaar of 4, misschien wel 5, geleden begon ik aan
dit project. Normaal gezien neem ik het altijd mee als
we onderweg zijn naar Frankrijk, maar soms komen er
wel eens andere leuke projecten tussen.
Het patroon heet Mount Vernon throw en ik heb
het gevonden op Ravelry. Leuke site met gratis en
betalende patronen.
Je meldt je gewoon aan op deze site en dan kan
je de naam invullen en op search drukken.
Het origineel is 8 vierkantjes breed en 10 vierkantjes
hoog, maar ik had al snel beslist om het groter te maken.
Zeg nu zelf......ik pas niet onder 8 vierkantjes breed hè!!!
Ik heb dus enkele jaren geleden direct wol bijgekocht.
Dat van mij wordt dus 12 vierkantjes breed en 12 hoog.
Er wordt daarna nog een rand rond gehaakt, maar die
ga ik misschien nog anders doen dan het origineel.
Ik gebruik Rowan Pure wool dk, klein probleempje
bij Atelier Salgarollo gaat die uit het assortiment en
nu was ik een beetje in paniek want de blauwe wol
was er al niet meer!!!! Dus sinds vorige week ben ik
dus volop aan de haak om te zien of ik van
het blauw genoeg heb. En........ja!!!!! Ik kom toe!!!!!
Als ik nu ergens nog een paar bolletjes kan vinden, dan
zou dat fantastisch zijn, dan kan ik die nog in de rand
verwerken. Vind ik ze niet, dan is dat nog geen ramp.
Vorige week was weer een bewogen week. Ik heb
het al wel eens gezegd dat we weer een beetje op de sukkel
zijn met de medicatie voor Thibault zijn epilepsie.
Vorige week dinsdag had ik al een afspraak met
zou komen voor een evaluatie, om te zien of er iets
anders kan van medicatie, om te zien in hoeverre de medicatie
en zijn epilepsie invloed hebben op zijn
schoolprestaties.
Diezelfde nacht zijn we naar spoed gemoeten omdat
hij de ganse nacht kleine aanvalletjes had.
We zijn dan tot donderdagvoormiddag
moeten blijven.
De opname in Pulderbos was voorzien voor 16 juni en
dan zou hij de laatste 2 dagen nog naar school kunnen
om afscheid te nemen.
Maar maandag kregen we het goede nieuws, dat hij volgende
week maandag al mag komen voor 3 dagen en dan een lang
weekend naar huis mag om daarna nog een weekje
te komen.
Thibault vindt het niet erg, want voor hem is het geen
onbekend terrein. In april was het immers 4 jaar geleden
dat hij na een verblijf van 20 maanden terug naar huis
mocht komen.
Sindsdien zijn we wel enkele keren terug op visite geweest.
De laatste tijd was hij wel aan't vragen om nog eens
langs te gaan, om te zien of zijn begeleidsters er
nog werken. Zou Boer Luc er ook nog zijn???
Wel volgende week zal hij kunnen zien wie er nog werkt.
Ik weet dat hij daar in goede handen is, dus ik zie anderhalve
week rustige nachten tegemoet, zodat ik mijn slaap
kan inhalen.
Mensen vragen me soms of Thibault het niet vervelend vindt
dat ik over hem en zijn epilepsie schrijf, maar dat is niet het
geval. Voor mij doet het goed, dat ik erover
kan schrijven. Ik heb vroeger ook epilepsie gehad en
toen was het precies een schande en werd er niet over
gepraat. Ik had toen een vriendje en die moest het uitmaken
van zijn ouders omdat ik epilepsie had.
Voor mij is dit ondertussen zo'n 30 jaar geleden,
maar wat betreft Thibault, hebben we er vanaf het begin
voor gekozen om heel open te zijn over zijn epilepsie.
Wat staat er vandaag op het programma????
Kleding en lakens labellen....de handdoeken zijn
nog voorzien. Heel de papierwinkel voor de opname invullen,
daarna nog een beetje poetsen en af en toe pauze nemen om
een lapje te haken, want nu ik weer in gang ben geschoten, ben ik
niet meer te stoppen
Maar eerst ga ik nog maar eens een dode uit de
tuin verwijderen.
Zie Mieke hier liggen.....alsof ze weer niets
heeft gedaan!!!!
Daarnet kwam ze met een vogel tussen haar
tanden naar de deur gelopen.
Ik vind het zo erg voor die vogeltjes, maar ik kan ze
niet tegen houden. We hebben haar al eens een bandje
met een belletje aangegeven, maar na enkele dagen
komt ze dan zonder bandje thuis.
Gisteren was het Arthur, die met een dikke muis tussen
zijn tanden rondliep.....ze krijgen nochtans eten
genoeg!!!!
Fijne dag,
Martine